III.

Αδημονώ:
να γίνει η Ανταρκτική
επιδημία οράσεως.
Να μοιραστεί επιτέλους ο υπόγειος άρτος
ανάλογα με την πίστη στο θαύμα.

Θαύμα είναι να μπορείς να γελάς
κρατώντας την ανία σου,
αυτόν τον μαύρο κύκνο
στα χέρια.

Θαύμα είναι απλά να γελάς.

III.

I am impatient
for the Antarctic to become
an epidemic of sight.
For the underground bread to be shared at last
according to each one’s faith in the miracle.

Miracle, to be able to laugh
while holding your boredom,
a black swan,
in your arms.

Miracle, simply to laugh.

XI.

Το κεφάλι μου
με όλα του τα θηρία τακτοποιημένα
στο πάνω διάζωμα

Το στόμα αντιδρά
με ψευτικούς ουρανούς.
Αντιδρά; Αυτό το ρημάδι;

Άμα τραβήξεις τα δοκάρια του
θα πέσουν λόγια και κάρβουνα λόγια
θα πέσει
ο τυφλός άγγελος

XI.

My head
all its beasts in a row
on the upper tier

The mouth reacts
with false skies.
Reacts? That old mess?

If you knock down its beams
what comes falling are words and charcoal words
what comes falling is
the blind angel

XXIX.

Θα σου χαρίσω
όλα τα σύνεργα της πνοής –
μια επιστροφή στη γελαστή ύλη
για να μάθεις φαρσί τα πουλιά
και να μετράς τον έρωτα
ποτάμι ποτάμι
Ο χρόνος θα ξαναγίνει απλός
με κοντά παντελόνια
κι εγώ κρεμάμενος επί ξύλου
με την έγνοια μου στη φτερούγα
Αυτή: το μέγα ατόπημα

XXIX.

I’ll give you
all the gadgets of breath—
a return to laughing matter
so you can learn the birds well
and count eros
river by river
Time will become simple again
with short pants
and I hanging on the wood
my worry under my wing
It: the great impropriety

 

Translated by Karen Emmerich

ΠΡΟΦΗΤΕΙA ΠOY ΧΑΙΡΕΤΑΙ ΤΟΥΣ ΑΦΡΟΥΣ ΤΗΣ

Τη φωνή μου ρε
        κι ας μην έχω να φάω

γιατί είναι ωραία η παλινδρόμηση των σωμάτων
(από τον ενικό στον πληθυντικό τους
κι αντίστροφα)

ωραίο το γεφύρωμα των πνοών
(σαθρό ή στέρεο - αδιάφορο τι -
διπλά ωραίο για την αδιαφορία του)

ωραίο αίνιγμα τα λουλούδια 

Αλλά θα ’ρθουν καιροί
με στυφά δευτερόλεπτα
να ερημώσουν την όραση 
να την κάνουνε Σιβηρία

Αυτά, για όσους ταξιδεύουνε προς το θέρος.

Οι υπόλοιποι, θα την πάθουμε αλλιώς.
Μια μέρα

κάποιος θα βρει ένα ξέφτι στον ουρανό
θα το τραβήξει και

θα πέσουν όλα τα ποδήλατα των αγγέλων
όλα
     το εννοώ

PROPHESY THAT ENJOYS ITS FOAM

You, there, give me my voice
even if I have nothing to eat
because the back and forth of bodies is beautiful
(from singular to plural and back)

The bridging of breath is beautiful
(shaky or solid — it is immaterial —
doubly beautiful in its immateriality)

Flowers are a beautiful riddle

But a time will come
with astringent seconds
to ruin vision
and turn it into Siberia

this applies to those who travel towards summer
the rest of us will blow it in some other way

one day
someone will find a loose stitch of heaven
and pull it
and all the bicycles of the angels will fall

                All of them
                 I mean it

 

Translated by Katerina Angelaki-Rooke

ΣΤ’ ΑΛΩΝΙΑ ΤΗΣ ΣΚΙΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΟΚΤΑΒΙΟ ΠΑΖ

Οκτάβιε
μόνο για σένανε δεν έγραψα
φοβήθηκα τους ήλιους
τις ακρίδες σου
αυτά που κάνει η έρημος
και παίρνει τη φωνή μου
δεν πρόκειται για αντικατοπτρισμό –
όπως και να γυρίσεις την κλεψύδρα σου
η έρημος ελαύνει

εξ ου κι οι τόσες αμμοθύελλες
τις νύχτες ξεμυαλίζουν το κρεβάτι μου

η αγάπη λέει
είναι τοπίο λυγισμένο πρόωρα

σκασμός να κοιμηθώ του λέω

όχι
να σκάψεις τώρα για νερό
διψάω σαν να είμαι ποίημα

ήμαρτον, τι φταίνε οι γείτονες νυχτιάτικα;
τι φταίει ετούτο το παρκέ;

όχι
να σκάψεις τώρα για Θεό
της δίψας περιβόλι

Αυτά έχει το επάγγελμα Οκτάβιε

κύκλο τον κύκλο η αντοχή
κύκλο τον κύκλο η προσμονή
με τι σιωπές
με τι κραυγές μάς χτίζει

On the shadow’s threshing floor with Octavio Paz

Octavio
Only about you I’ve never written
your suns, your locusts
made me nervous
what the desert does
and takes away my voice
nothing to do with a mirage
whichever way you turn your hourglass
the desert lasts
thus all those sandstorms
that all night entice my bed
love it says
is a prematurely bent landscape
shut up and let me sleep I tell it
no
you should dig for water now
I’ m thirsty as if I were a poem
for God’ s sake, it’ s late, think of the neighbours
think of the parquet
no
dig now for a God
thirst’s garden

Such are the occupational hazards, Octavio
circle after circle of endurance
circle after circle of hope
with what silences
with what cries it builds us